|
|
|
 |
|
|
|
|
آنزیم پروتئاز، آمیلاز و لیپاز، هیدرولیز لکه ها و آنزیم سلولاز، هیدرولیز سطح پارچه را بر عهده دارد. تنها مقدار کمی از آنزیم لازم است تا واکنش در سطح وسیعی را سرعت بخشد.
آنزیم پروتئاز: این آنزیم جزء اولین و قدیمی ترین آنزیم های عرضه شده در صنعت شوینده می باشد. کاربرد این آنزیم حذف چرک و لکه های پروتئینی مانند زرده تخم مرغ، ژلاتین، خون، علف، اسفناج، گوشت، شیر و کراتین در فرایند شستشو است.
آنزیم آمیلاز: این آنزیم هیدرولیز نشاسته را بر عهده دارد. عرضه این آنزیم در شوینده ها موجب حذف راحت تر چرک های با پایه نشاسته می گردد.
آنزیم لیپاز: آنزیم لیپاز هیدرولیز ترکیبات استری مانند تری گلیسیریدها را بر عهده دارد که جزء اصلی چرک و روغن ها با منشا حیوانی و گیاهی هستند. آنزیم لیپاز، معمولا اثر و فعالیت خود را بعد از چند بار استفاده در شستشو به صورت برجسته نشان می دهد. زیرا محتوی آب موجود در سطح پارچه در فعالیت این آنزیم تاثیر دارد. هر گاه میزان آب موجود در سطح پارچه کمتر از 5% و یا بیشتر از 80% باشد، فعالیت آنزیم به حداکثر مقدار خود می رسد که این اتفاق در طول فرایند خشک شدن پارچه اتفاق می افتد. در فرایند شستشوی البسه و در مرحله خشک شدن که میزان آب در البسه کاهش می یابد، آنزیم مربوطه مجددا فعالیت خود را به دست آورده و چربی و روغن به جا مانده از شستشوی اول را در مراحل بعدی شستشو حذف می کند.
آنزیم سلولاز: شستشوی مکرر البسه موجب تشکیل یک سری پرز و کرک بر روی سطح آن می گردد. آنزیم سلولاز با حذف این میکروفیبریل ها از روی سطح پارچه موجب می گردد تا استفاده از آن ها در شوینده ها مزایایی را به دنبال داشته باشد. مهم ترین آن ها شامل افزایش نرمی البسه، افزایش شفافیت در رنگ البسه، جلوگیری از کدر شدن سطح پارچه و همچنین حذف چرک ها و لکه های به دام افتاده در مابین این پرزها می باشد. اثر آنزیم سلولاز بعد از چندین بار استفاده در شستشو ظاهر می گردد. آنزیم سلولاز نباید در مقادیر زیاد و طولانی مدت استفاده گردد زیرا به پارچه با ساختار سلولزی آسیب می رساند.
آنزیم ماناناز: مانان یک پلی ساکارید بوده و در موادی مانند سس، بستنی، دسر کارامل، پنیر، شکلات، کچاب، مایونز و ماست وجود دارد. آنزیم ماناناز باعث از بین بردن لکه های به جا مانده از این مواد بر روی البسه خواهد شد.
آنزیم پکتیت لیاز: پکتین یک پلی ساکارید بوده و به طور طبیعی در میوه ها، سبزیجات، موز و گوجه فرنگی وجود دارد. آنزیم پکتیت لیاز باعث از بین بردن لکه های به جا مانده از این مواد بر روی البسه خواهد شد.
آنزیم های اکسید کننده (اکسیدازها): این دسته از آنزیم ها در دمای کم شستشو، نقش سفید کنندگی دارند. صدمات وارد شده به پارچه توسط سفیدکننده های دیگر در شوینده مانند پربورات سدیم و پرکربنات سدیم را کاهش می دهند و با اکسید و بی رنگ نمودن رنگ خارج شده از سطح پارچه های رنگی، از انتقال آن ها به سایر البسه در فرایند شستشو جلوگیری می کنند.
